Het motief van de verboden kamer kan zorgen voor een gevoel van spanning of mysterie in een verhaal. Er wordt gesproken over een geheim, verborgen in een kamer waar niemand mag komen en dat prikkelt de nieuwsgierigheid van iedereen. Ook van het hoofdpersonage in het verhaal. Als lezer kijk je, benieuwd naar het geheim, mee over de schouder van het personage als deze de deur van de verboden kamer toch open maakt.

Een interessante vraag is waarom het verboden is om de kamer te betreden. Een goede reden kan zijn om mensen niet af te schrikken. In het verhaal De boze geest van Adatsjigahara is de kamer verboden, omdat de geest haar bezoeker niet wil afschrikken met haar gruwelijke geheim. Nog een reden zou kunnen zijn om iemand te beschermen van onheil, zoals in De waterval van Ma Cho. Ook kan iemand voorwerpen hebben die hem macht geven en om met niemand anders deze macht te delen, verbergt hij de voorwerpen in een verboden kamer.

De aard van het geheim in de verboden kamer is ook belangrijk voor het verhaal. In een aantal verhalen is het een gruwelijk geheim en degene van wie het is, wordt woedend als het ontdekt is. De persoon die het geheim heeft gevonden, wordt vervolgens de wijde wereld ingestuurd of wordt bedreigd met de dood. De aard van het geheim kan echter ook goed zijn. In De papegaai vindt een meisje in de afgesloten kamer een raam waar ze met een papegaai praat, met het gevolg dat een prins haar ziet en er alles aan gaat doen om met haar te trouwen.

Sommige verhalen kunnen worden gezien als een waarschuwing voor nieuwsgierigheid. Het verhaal Blauwbaard geeft aan dat het een eigenschap is dat slechte gevolgen kan hebben. Nieuwsgierigheid is echter in andere verhalen een eigenschap met goede gevolgen. In De zoon van de arme weduwe ontdekt een jongen in verschillende kamers vier voorwerpen en een bijzonder zwart paard die hem helpen te ontkomen van een kwaadaardige man.