Een leeuw vroeg aan een muis: "Is er ergens op deze wijde wereld iemand sterker dan een leeuw?" - "Ja," antwoordde de muis. "Jij bent erg sterk, maar er is iemand sterker dan jij." - "En wie is dat?" vroeg de leeuw. "De mens, de zoon van Adam," zei de muis. "Laat me die figuur ontmoeten die mens heet," zei de leeuw, "dan kunnen we erachter komen wie van ons de sterkste is."

De leeuw en de muis liepen tot ze bij het volgende dorp kwamen. In een nabijgelegen akker liep een man achter zijn ploeg. "Daar is een man," zei de muis.

De leeuw keek naar de magere man. "Is dat een mens?" vroeg de leeuw. "Die man is zo slap dat ik hem met één klap van mijn klauw zou kunnen doden." De leeuw liep naar de man, die bijna op de grond viel van angst toen hij het grote, harige lichaam en de enorme tanden van de leeuw zag.

"Ik wil een worstel wedstrijd," zei de leeuw, "zodat ik kan zien wie de sterkste is."

De man zei tegen de leeuw: "Ik ben blij dat ik tegen je kan worstelen, maar ik heb mijn kracht niet bij me, en dan is het niet eerlijk."

"Waar is je kracht?" vroeg de leeuw verwonderd.

"Ik heb het thuis gelaten," zei de man.

"Ga het dan halen," zei de leeuw, "want dan kunnen we een worstelwedstrijd houden."

"Maar dan loop je weg," zei de man.

"Nee, dat zal ik niet doen," zei de leeuw. "Ik zal hier op je wachten, maar maak het niet te lang."

De man keek bedenkelijk. "Ik denk dat het beter is," zei hij, "dat ik je vast bind om er zeker van te zijn dat je er nog bent als ik terugkom." - "Ga je gang," zei de leeuw, en hij bleef rustig zitten terwijl de man hem vastbond met wat touw. Toen de leeuw niets meer kon uitrichten, nam de man zijn zweep en gaf de leeuw een flinke mep.

Toen stapte hij op zijn ezel en reed terug naar zijn dorp. De leeuw worstelde en worstelde om zich van het touw te ontdoen, maar de man had hem erg strak vastgebonden. De leeuw moest de muis roepen om hem te bevrijden.

"Maak me alsjeblieft los," smeekte hij, en zijn vriend de muis begon aan het touw te knagen met zijn scherpe tanden.

Toen de leeuw op het laatst los was, zei de muis tegen hem: "Zei ik je niet dat de mens sterker is dan jij?"

De leeuw gaf een brul alleen om te laten zien wat een woest dier hij was.

"Hij heeft me niet de gelegenheid gegeven om met hem te vechten," mopperde de leeuw. "Maar ik zal wraak nemen. Dat zul je zien."

De leeuw ging op weg naar het dorp waar hij het huis van de man vond. De man keek uit het raam en toen hij de leeuw zag rende hij het dak op. De leeuw sloeg met zijn kop tegen de voordeur aan. "Ga vlug wat water koken," riep de man tegen zijn vrouw. De leeuw stootte zo hard tegen de deur aan dat deze het bijna begaf. Maar net op tijd begon het water te koken. De vrouw van de man rende met het kokende water de trap op.

"Vrouw, giet het water!" schreeuwde de man, en de vrouw gooide al het kokende water over de rug van de leeuw heen. De leeuw brulde van de pijn en rende zo snel als hij kon weg uit het dorp.

De muis zei nogmaals tegen de leeuw: "Het lijkt dat de mens toch sterker is dan jij bent."

"Denk niet dat deze man al heeft gewonnen," zei de leeuw. Hij gaf een kleine brul ook omdat zijn rug nog brandde.

Een paar dagen later riep de leeuw een aantal kennissen en vrienden bij elkaar en gingen ze gezamenlijk naar het veld waar hij voor het eerst de man had gezien.

Toen de man al deze leeuwen op zich af zag komen klom hij snel in de dichtst bijzijnde palmboom. Hij dacht dat hij veilig boven in de boom zat, maar stel je zijn verbazing voor toen hij zag hoe de leeuwen op elkaars rug klommen zodat ze hem in de top van de boom konden bereiken.

De leeuw die onderop stond en die alle anderen droeg, was dezelfde leeuw die het kokende water over zich heen had gekregen.Toen de leeuwen boven op elkaar klommen en hem bijna hadden bereikt, riep de man zo hard als hij kon: "Vrouw, gooi het water!"

De leeuw die onderop stond herinnerde zich deze woorden van de laatste keer en hij probeerde onmiddellijk weg te rennen. Alle andere leeuwen vielen naar beneden en zij renden ook weg zo snel als ze konden.

Nu moest de leeuw wel toegeven dat de mens, op zijn manier, de sterkste was.