Er was eens een rijke heer. Hoe hij heette en waar hij woonde heb ik nooit geweten. Maar iets weet ik: die man kon geen knechten houden. Hij stuurde ze allemaal na een paar dagen heen, omdat zij niets konden onthouden. Op zekere dag kwam een jonge boer zich verhuren als knecht.

"Zijt ge goed van onthouden?" vroeg de heer.

"Goed van onthouden," antwoordde de boer, "daarin ben ik juist een meester."

"Als dat waar is zal 't wel gaan," ging de heer voort, "maar ge moet weten dat alle dingen bij mij vreemde namen dragen en ik wil niet dat ze hier in mijn huis anders genoemd worden. Ik wil niet de namen horen waarmee de dingen door Jan en alleman genoemd worden. Zo heet mijn jas t a b b a a r d, mijn studeerkamer h o k k e g e t s j o k, de trap o v e r g e z w e m, mijn hond jonker B a r r a b a s en mijn kat juffrouw T a t e r b o s. Welnu, wat zegt ge daarvan?"

De jongen rammelde in de gauwte al die namen achtereen af en het geleek hem wel of hij een schietgebedje opzegde. "Dat gaat, meneer, dat gaat, meneer," zei hij toen.

"Onthoud al die namen dan maar goed, want ik wil geen andere meer horen. En dat is nog niet al! De stoof heet bij mij de G l o r i a i n e x c e l s i s, het raam de k i j k u i t en de schuur daarbuiten de k o e r i n n e."

De jongen zei al die vreemde namen op zijn eentje na en gaf toen aan de heer de verzekering dat hij er weg mee wist. "We zullen er voor vandaag mee uitscheiden," vervolgde toen de heer. "Morgen komen er weer nieuwe woorden aan de beurt en tegen die tijd zal ik vaststellen of ik u in dienst kan nemen."

De volgende ochtend stond de jongen al vroeg op. "Ik zal maar gauw op de Gloria in excelsis de koffie voor onze meneer maken," dacht hij, "en hem langs het overgezwem op zijn hokkegetsjok brengen."

En terwijl hij daarmee bezig was, begonnen jonker Barrabas en juffrouw Taterbos te vechten. Zij vochten dat de haren in de rondte vlogen. En meteen wierp jonker Barrabas juffrouw Taterbos in de Gloria in excelsis en als een vuurbol sprong juffrouw Taterbos daarop door de kijkuit en liep recht naar de koerinne, die in een ogenblik in lichter laaie stond.

Toen hij dat zag, stormde de knecht de gang in en riep zo luid hij maar kon en in één adem: "Meneer, trek uw tabbaard aan en kom van uw hokkegetsjok langs uw overgezwem, want jonker Barrabas heeft juffrouw Taterbos in de Gloria in excelsis gesmeten en zij is toen van de kijkuit in de koerinne gevlucht en deze brandt zowel van binnen als van buiten."