Toen het pannenkoeken regende
Er leefden eens in een streek in het noorden van Argentinië een oude man en vrouw die straatarm waren. Ze hadden een kleine hut midden in het gebergte, waar alleen maar Sint-Jansbroodbomen groeiden. Niet ver daarvandaan was een dorp met een kleine school.
Op een dag toen de twee oude mensen hout gingen sprokkelen, vonden ze een beurs met veel geld, die een reiziger had verloren. De oude vrouw raapte hem op en verstopte hem, en zij zei tegen haar man: "Niets zeggen en gaan slapen!"
En zij liep naar het dorp en kocht eieren en meel. Zij bakte een enorme hoeveelheid pannenkoeken, die zij bij haar hut over berg en veld uitstrooide. Toen ging zij haar hut in en wekte de oude man en zei tegen hem: "Oudje, je moest toch eens naar school gaan en zien dat je nog wat leert!"
"Wat moet ik nog leren, ik ben toch al zo oud!" riep de man uit.
"Dat doet er niet toe," zei de oude vrouw, "ga nu maar wat leren!"
En de man liet zich nog twee of drie dagen naar school sturen.
Intussen hadden de eigenaars van de geldbeurs het verlies ontdekt en waren op zoek gegaan. En ze kwamen ook bij de hut van de twee oude mensjes en vroegen daar of ze niets gezien hadden. De oude vrouw antwoordde, dat ze niets gevonden hadden, maar de oude man zei: "Jawel, we hebben hem gevonden!"
"Ach, deze oude man is gek!" riep de vrouw, "we hebben immers niets gevonden. Je moet je mond houden, want je bent werkelijk getikt."
"Welnee, oudje! Herinner je je dan niet dat wij de beurs hebben gevonden?"
"Zo," zei de oude vrouw, "wanneer hebben we hem dan gevonden?"
"Herinner je je dat niet? Destijds toen het pannenkoeken regende, zoveel, dat berg en dal ermee bedekt waren."
"Zie je nou wel?" vroeg de oude vrouw aan de eigenaars van de beurs, "hij bazelt."
"Geen sprake van," zei de oude man, "weet je niet meer, dat was toen ik naar school ging."
"Die oude man is volslagen krankzinnig!" zeiden de eigenaars van de geldbeurs, "hoeveel jaren is het al niet geleden dat die naar school ging!" En ze gingen weg.
* * *
Samenvatting
Een Argentijns volksverhaal over een praatzieke oude man. Een arme man en vrouw vinden een geldbeurs. De man is echter nogal praatziek en voor het geval de domme man de vondst bekend maakt verzint de slimme vrouw een list. Ze laat het pannenkoeken regenen!
Toelichting
Van het type "Vrouw die niet zwijgen kon" (AT 1381). In dit geval betreft het echter een man die het geheim niet kan bewaren. Waarschijnlijk de oorspronkelijke versie, die we ook in Duizend en één nacht en de Pentamerone van Basile vinden. Zie De onnozele hals. Een Nederlandse variant is het verhaal Het gevonden geld. Daar is echter niet de man praatziek, maar de vrouw.
Oorspronkelijk gepubliceerd in: "Cuentos Folklóricos de la Argentina" door Susana Chertudi. Buenos Aires, 1960, deel II, blz. 181.
Trefwoorden
eieren, gek, list, pannenkoeken, oud, slim, geheim, argentinië, volksverhaal, dom, volkssprookje, praatziek, krankzinnig, geldbeurs, meel, school, grappig-sprookje
Basisinformatie
- Herkomst: Argentinië
- Verhaalsoort: grappig-sprookje, volkssprookje, volksverhaal
- Leeftijd: vanaf 7 jaar
- Verteltijd: ca. 3 minuten
Thema
Feest / viering
Bron
"Zuid-Amerikaanse sprookjes" verzameld door Felix Karlinger. Oorspronkelijke uitgave: Südamerikanische Märchen, Fischer Taschenbuch Verlag GmbH, Frankfurt am Main. Nederlandse vertaling door Geert Redslo. Uitgeverij Elmar, Rijswijk, 1992. ISBN: 9061209560
Populair
Verder lezen
Eendje Kwak kookt zijn eigen potje
De verdrietige fluit