Een stapelverhaal uit Duitsland. Een luis en een vlo brouwen bier in een eierdop, maar wanneer de luis erin valt en sterft, begint de vlo heel hard te huilen. Zoals in een echt kettingsprookje gebruiken allerlei voorwerpen dat huilen als aanleiding om zelf iets te doen, totdat...

Een voorbeeld van een stapelverhaal ofwel kettingsprookje, een verhaalsoort dat we in alle delen van de wereld tegenkomen. Onderstaand de oer-versie van dit verhaal, dat in 1808 te Kassel door Wilhelm Grimm werd neergeschreven naar een monderlinge vertelling van Dorothea Wild, geboren Huber.

Een luisje en een vlooitje, die leefden samen in een huishouding en brouwden bier in een eierdop. Toen viel het luisje erin en verbrandde zich. Toen begon het vlooitje luid te schreeuwen. Toen sprak de kleine kamerdeur: "Waarom schreeuw je zo, vlooitje?" - "Omdat luisje zich verbrand heeft." Toen begon het deurtje te knarsen. Toen sprak een bezempje in de hal van het huis: "Waarom knars je, deurtje?" - "Moet ik niet knarsen? Luisje heeft zich verbrand, vlooitje schreeuwt." Toen begon de kleine bezem verschrikkelijk hard te vegen. Er komt een wagentje voorbij: "Waarom veeg je, bezempje?" - "Moet ik niet vegen? Luisje heeft zich verbrand, vlooitje schreeuwt, deurtje knarst." Daarop zegt het wagentje: "Dan ga ik verschrikkelijk hard rennen." En rent verschrikkelijk hard. Daarop zegt een hoopje mest, waaraan het voorbijkomt: "Waarom ren je, wagentje?" - "Moet ik niet rennen? Luisje heeft zich verbrand, vlooitje schreeuwt, deurtje knarst, bezempje veegt." Daarop zegt het hoopje mest: "Dan ga ik beginnen branden." En brandt verschrikkelijk. Er stond een boompje dat zegt: "Hoopje mest, waarom brand je?" - "Moet ik niet branden? Luisje heeft zich verbrand, vlooitje schreeuwt, deurtje knarst, bezempje veegt, wagentje rent." Daarop zegt het boompje: "Dan ga ik me schudden," en schudde al zijn loof af. Daarop zegt een meisje met een waterkruikje: "Boompje, waarom schud je je?" - "Moet ik me niet schudden? Luisje heeft zich verbrand, vlooitje schreeuwt, deurtje knarst, bezempje veegt, wagentje rent, hoopje mest brandt." Daarop zegt het meisje: "Dan ga ik mijn waterkruikje stukbreken," en brak haar waterkruikje stuk. Daarop zegt het bronnetje: "Meisje, waarom breek je je waterkruikje stuk?" - "Moet ik mijn waterkruikje niet stukbreken? Luisje heeft zich verbrand, vlooitje schreeuwt, deurtje knarst, bezempje veegt, wagentje rent, hoopje mest brandt, boompje schudt zich" - "Ach!" zei het bronnetje, "dan ga ik beginnen stromen," en begon zo verschrikkelijk te stromen, dat alles verdronken is: het meisje, het boompje, het hoopje mest, het wagentje, het bezempje, het deurtje, het vlooitje, het luisje, allemaal.