In de stad Nagoja leefde eens een zijdekoopman, Hansaemon genaamd, wiens liefste bezigheid was: het drinken van een glas goede rijstwijn. Ja, zoveel hield hij van die wijn, dat de gewone porseleinen wijnkommetjes voor hem veel te klein waren. Daarom liet hij een speciale kom maken, groot genoeg voor een hele kruik sake!

Op een dag had heer Hansaemon, na een overvloedige maaltijd, weer zijn lievelingskom met sake laten vullen. Hij nam hem tussen zijn beide handen, sloot in zalige voldoening zijn ogen en dronk... en dronk. Op dat ogenblik cirkelde er juist een vlieg nieuwsgierig om zijn hoofd. En toen de dienaar, die achter zijn heer de wacht hield, hem wilde verjagen, viel hij recht omlaag in de enorme wijnkom. Nog voordat heer Hansaemon gewaarschuwd kon worden, was het beestje al, met de wijn, door het keelgat gespoeld!

De dienaar putte zich uit in verontschuldigingen. En de zijdekoopman, die na zijn lange dronk gewoonlijk in een opperbeste stemming verkeerde, vergaf hem dadelijk. Maar de vlieg zat in zijn buik! Die vloog in het rond, zoemde luidruchtig en dat was voor heer Hansaemon helemaal niet plezierig. Hij ging in zijn draagstoel zitten en liet zich ijlings naar de beroemde dokter Hori brengen.

Toen de dokter hem vroeg wat hij scheelde, klaagde heer Hansaemon: "Ach dokter, ik heb vandaag toch zulke verrukkelijke sake gedronken! Maar toen is er per ongeluk een vlieg mee naar binnen gegaan. Die danst nu maar steeds zoemend door mijn buik en dat is erg onaangenaam. Wat kan ik hiertegen doen?"

De dokter keek eens naar de welgedane buik, schudde peinzend zijn hoofd en zei toen: "Het beste lijkt mij dat u een kikker inslikt. Die vangt de vlieg en u krijgt rust."

Heer Hansaemon bedankte hem hartelijk, liet zich vlug naar huis dragen en stuurde dadelijk een paar knechten de tuin in om een kikker te vangen. Dapper slikte hij het dier in en even later hield het zoemen op.

Maar nu had heer Hansaemon in plaats van een vlieg een kikker in zijn buik en dat beviel hem helemaal niet. Met grote sprongen dartelde het beest rond en schreeuwde "kwak, kwak, kwaaak!" Daarom liet heer Hansaemon zich weer in zijn draagstoel naar de beroemde dokter brengen. Daar klaagde hij: "Dokter, ik heb uw raad opgevolgd en een kikker ingeslikt. Nu zoemt de vlieg niet meer, maar springt er een kwakende kikker in mijn buik rond. En dat is ook verschrikkelijk. Wat kan ik ertegen doen?"

De arts dacht na en schudde weer diepzinnig het hoofd. Toen zij hij: "Weet u wat? Als er een kikker in uw buik zit, moet u een slang inslikken. Die vangt de kikker en u krijgt rust!"

Heer Hansaemon dankte hem hartelijk, liet zich naar huis dragen en zond dadelijk een knecht naar de beek om een slang te vangen. Hij liet het dier in zijn kom sake zakken, slikte alles door en de kikker zweeg.

Maar die slang beviel het in de buik ook niet zo best. Hij kronkelde zich steeds maar in de rondte en siste daarbij luid: tssss, tssss, tssssss!" En dat beviel heer Hansaemon helemaal niet. Wat bleef hem anders over dan maar weer naar de beroemde dokter Hori te gaan?

"Dokter, dokter, nu heb ik een slang ingeslikt, zoals u mij geraden hebt en van de kikker heb ik nu geen last meer. Maar die slang glijdt en kronkelt maar door mijn buik en dan dat verschrikkelijke: tssss, tssss, tssss! Wat kan ik hiertegen doen?"

De dokter verviel in gepeins en het duurde lang voordat het antwoord kwam.

"Als die slang u zo dwars zit, dan moet u een wild zwijntje opeten. Die verslindt de slang en u krijgt rust!"

Heer Hansaemon dankte hem zeer en zond direct zijn knechten naar het bos om een wild zwijntje te vangen. Hij slikte het in, met huid en haar, en werkelijk, even later was het gesis van de slang verstomd.

Maar een wild zwijn in je buik is nog erger dan een slang! Woedend ging het dier tekeer en knorde luid: krrrrr, krrrrr, krrrrrrr!

Dat was gewoon niet uit te houden en heer Hansaemon liet zich snel naar dokter Hiro dragen.

"Dokter, ik smeek u, help mij! Dat zwijn heeft de slang wel verdelgd, maar nu stampt hij in mijn arme buik rond en knort voortdurend. Wat moet ik hiertegen doen?"

Diep in gedachten wiegde de dokter lange tijd zijn hoofd heen en weer. Eindelijk zei hij: "Weet u wat? Het beste middel tegen een zwijn is een jager. Slik een jager in, die schiet het zwijn dood en u krijgt rust!"

Heer Hansaemon boog diep voor de knappe dokter, dankte hem zeer en keerde terug naar huis. Ogenblikkelijk stuurde hij een knecht de bergen in om een jager te zoeken. Toen deze de volgende dag voor hem stond, vroeg hij hem niet eerst of hij het goed vond, maar slikte hem dadelijk in!

En de dokter had gelijk. Na enkele ogenblikken knalde in de buik van de zijdekoopman het ene schot na het andere. Dat was natuurlijk de jager die het zwijn wilde neerschieten. Maar in de duisternis van een buik is het moeilijk schieten. En pas door de allerlaatste kogel werd het beest getroffen. Nu was er geen enkele over om zichzelf naar buiten te schieten. En zo zit de jager nog steeds in de buik van heer Hansaemon!