Op een dag ging kalief Haroen al-Rasjid wandelen en zag hij een oude man die katoen zat te wassen aan de rivier. De kalief ging naar hem toe en vroeg hem: "Hebben die negen niets voor de drie overgelaten?" De oude man antwoordde: "O heer, die tweeëndertig hebben niets overgelaten!"

"Heb je niet wat haast gemaakt?" vroeg de kalief verder, en de grijsaard antwoordde hem: "Ze bezitten het geluk der mensen." - "Hoe staat het verder met je?" informeerde Haroen al-Rachid. "Dat komt al aardig in de buurt," gaf de grijsaard ten antwoord.

Toen wilde de kalief weten: "Hoe gaat het met die twee van je?" En de oude man zei: "Dat zijn er ondertussen drie." Tenslotte vroeg Haroen al-Rasjid: "Verkoop je die boog?" - "Die kan je voor niets meenemen," antwoordde de oude.

Op die manier ondervroeg de kalief de grijsaard en evenzo antwoordde hem de oude, en beiden begrepen wat de ander bedoelde. Toen nam Haroen al-Rasjid afscheid met de woorden: "Verkoop niet goedkoop." De grijsaard antwoordde hem: "Lees een wijze man niet de les." Daarop ging de kalief weg en keerde terug naar zijn paleis.

Omdat Haroen al-Rasjid een hekel had aan de Barmacieden*, nam hij zich voor hen naar de betekenis van dit gesprek te vragen zodat de grijsaard rijk zou worden. Hij liet ze bij zich komen en sprak tot hen: "Ik wil van jullie de uitleg van dit gesprek. Als jullie me die geven, is het goed; vinden jullie die niet, dan laat ik jullie onthoofden."

Zij gingen heen en zochten lang naar de oplossing, totdat ze bij de grijsaard kwamen. Nadat ieder van hen hem honderd goudstukken had gegeven, verzamelde de grijsaard ze allemaal om zich heen en vertelde hen: "Zijn eerste vraag betekent: heb je gedurende de negen zomermaanden geen voedsel voor de drie wintermaanden opgespaard, om zodoende van je rust te kunnen genieten? Ik antwoordde hem: "De tweeëndertig tanden hebben alles opgegeten wat ik opgespaard had." Toen informeerde de kalief naar mijn kinderen en ik antwoordde: "Mij werden twee dochters geschonken, maar die zijn getrouwd." Op de derde vraag: "Hoe is je gezichtsvermogen?" zei ik: "Dat wordt allengs minder." - "Hoe gaat het met die twee van je" betekent: "Hoe gaat het met je voeten?" En mijn antwoord: "Dat zijn er ondertussen drie," wil zeggen: "Ik loop met een stok."

"Verkoop je die boog?" betekent: "Waarom is je rug krom?" En ik antwoordde: "Die kan je voor niets meenemen" dat betekent: "Dat is Allah's wil!"

Toen de kalief me bij het afscheid de raad gaf: "Verkoop niet goedkoop," wilde hij me zeggen: "Ik zal mensen naar je toe sturen aan wie je ons gesprek moet uitleggen. Maar geef hun de oplossing niet voor niets." Uit mijn antwoord bleek mijn instemming en ik wachtte op jullie."

* Perzische aristocratische familie.