Op een dag ging Djha naar de kalief om te vragen hem tot rechter te benoemen. De kalief ging akkoord en sindsdien was Djha rechter.

Eens, toen hij op straat liep, was hij getuige van een ruzie tussen een mechoui (geroosterd schapenvlees) verkoper en een arme man. Nu hij rechter was geworden, was het zijn taak om tussenbeide te komen. Djha vroeg dus waarom de twee ruzie maakten. Welnu, de arme man had. honger maar hij had alleen maar een stuk brood om te eten.

Toen was hij naar de mechoui verkoper gegaan en had het brood boven de rook van de stukjes vlees gehouden.

Toen het brood vol rook en vet van het vlees was at hij het op en zo was het net of hij echt vlees at. Daarna wilde hij verder gaan maar de verkoper hield hem tegen en wilde dat hij betaalde. Maar de arme man zei: "Hoezo? Ik heb geen vlees gegeten, alleen maar rook, dus hoef ik jou niets te betalen." Maar de verkoper was het hier niet mee eens en bleef volhouden dat de ander moest betalen. Op dat moment kwam Djha tussenbeide en hij vroeg aan de koopman: "Hoeveel geld wil je hebben?" - "Ik wil vijf dirhams (Marokkaanse munt)." - "Geef me één dirham," zei Djha tegen de arme man. Hij nam het muntstuk en liet het vijf keer op de grond vallen, zodat het vijf keer rinkelde.

Toen gaf hij het terug aan de arme man en zei dat hij weg kon gaan. De koopman was stomverbaasd, hij begreep er niets van en schreeuwde tegen Djha: "Hoe kun je hem laten gaan terwijl hij mij vijf dirham schuldig is!" Toen zei Djha: "De arme man heeft de rook van jouw vlees gegeten en jij bent betaald met het geluid van een dirham. Nu zijn jullie elkaar niets meer schuldig."