Een Duits sprookje over een nimf die op de bodem van een bron woont. Een broertje en zusje vallen in het water en worden gevangen genomen door een nimf die op de bodem van de bron leeft. Zij laat hen allerlei vervelende klusjes opknappen. Als ze op een zondag naar de kerk is, weten de kinderen op wonderbaarlijke wijze te ontsnappen.

Dit is één van de broertje-en-zusje sprookjes. Zie o.a. Broertje en zusje en Hans en Grietje, Van de wachtelboom en Vondevogel.

Wie is die waternimf? Ze lijkt verwant aan Vrouw Holle, maar is als het ware haar schaduwbeeld. Ze wil kwaad. Ze wil de kinderen vasthouden, terwijl Vrouw Holle ze laat gaan. Er wordt van dit soort watervrouwen gezegd dat ze ijdel zijn en aan de attributen van hun eigen ijdelheid te gronde gaan. Het is een Schreckmärchen (een Warnmärchen, een sprookje met een slechte afloop), dat vroeger veel verteld werd om kinderen af te schrikken voor gevaren als: aan het water komen, alleen het bos in gaan, de deur openen als je alleen thuis bent. Zie bijvoorbeeld De wolf en de zeven geitjes en Roodkapje.

De hoofdinhoud is het motief van de "magische vlucht"; de verandering van borstel, kam en spiegel in bos, gebergte en zee komt in de sprookjeliteratuur uit de hele wereld voor.

Onderstaande versie uit het Ölenbergse handschrift werd aan de Grimms verteld door Marie Hassenpflug uit de omgeving van Hanau, die het zich herinnerde uit haar kindertijd. Vanaf de eerste druk verscheen het in een licht herwerkte uitgave als nummer 79.

Een broer en een zus vielen in het water en werden door een nimf gevangen. Die gaf hen nu zwaar werk te doen en beval het zusje water in een holle ton te gieten en de jongen een boom te hakken met een botte bijl. Daardoor werden de kinderen ten slotte ongeduldig en ze vluchtten weg. De nimf zat hen achterna en toen de kinderen haar in de gaten kregen, gooide het meisje een borstel achter zich. Dat werd een hoge borstelberg, waar de nimf met veel moeite over moest klimmen, maar ten slotte kwam ze er toch over. Toen gooide de jongen een kam achter zich. Dat werd een kamberg tussen hen en de achtervolgster. Maar ten slotte klom ze er toch over en ze wou de kinderen pakken, toen het meisje een spiegel achter zich gooide. Dat werd een glasberg. Die was erg glad, zodat ze er niet over kon klimmen. De nimf moest naar haar water gaan en de kinderen kwamen terug naar huis.