De race naar Mekka
De oude Ahmed was een merkwaardig man, zowel bij zijn leven als na zijn dood. Zijn testament bepaalde, dat zijn beide zoons een race per kameel naar Mekka moesten houden. Al zijn bezittingen zouden gaan naar degene wiens kameel het laatst aankwam.
De zoons, die steeds grote eerbied voor hun vader hadden getoond en zeer gehoorzaam waren, deden hun uiterste best om zijn wens uit te voeren, maar ze hadden daarmee de grootste moeite...
Elk van hen was er natuurlijk op gebrand de begeerlijke prijs in de wacht te slepen in een eerlijke wedstrijd. Geen van beiden leek dus grote haast te hebben om in Mekka te arriveren. Maar zij wilden ook voldoen aan hun godsdienstige plichten om binnen de vastgestelde tijd in Mekka te zijn voor de jaarlijkse bedevaart. Zij treuzelden, talmden, deden het kalm aan, deden stappen terug, waarbij elk hoopte, dat de ander zich vergissen zou en het eerst in Mekka zou aankomen.
De race was al twee weken aan de gang, toen ze afstapten, doodop, hongerig en terneergeslagen, en weenden met de armen om elkaars schouders. Juist op dat moment kwam toevallig Nasreddin Hodja voorbij en hij bleef staan om naar de reden van hun verdriet te vragen. Ze vertelden hun droevig lot, terwijl hij aandachtig toeluisterde.
Toen ze klaar waren met hun verhaal, zei hij: "Uw moeilijkheden zijn niet zo groot als u denkt," en hij vertelde hun, hoe zij de wens van hun vader zonder verwijl konden uitvoeren. Zodra Nasreddin uitgesproken was, sprongen de broers op de kamelen en spoedden zich op topsnelheid naar Mekka.
Wat had Nasreddin Hodja gezegd waardoor ze voldeden aan hun vaders wens en ook nog op tijd voor de bedevaart waren?
Antwoord: Nasreddin Hodja stelde voor, dat ieder van hen op de kameel van zijn broer wegreed, in plaats van op zijn eigen kameel. Dan moest ieder voor zich proberen zijn eigen kameel het laatst in Mekka te laten aankomen door zijn uiterste best te doen om de kameel van zijn broer er het eerst te laten aankomen.
* * *
Samenvatting
Een Turks raadselsprookje van Nasreddin Hodja. Twee broers houden een kamelenrace naar Mekka. Degene wiens kameel als laatste in de bedevaartsplaats aankomt, erft alle bezittingen van hun overleden vader.
Toelichting
Nasreddin Hodja is een legendarisch figuur in Turkije en ook wel onder de moslimbevolking van de Balkan. Zijn belevenissen zijn te vergelijken met die van Tijl Uilenspiegel uit het Nederlandse en Duitse taalgebied. Al vanaf 1250, tijdens zijn leven, tot vandaag de dag doen er een paar honderd verhaaltjes over hem de ronde. Verhaaltjes van zijn wijsheden, listen, rechtvaardigheid, bedrog, grappen en slimheid. Iedere Turk binnen en buiten Turkije kent er wel een aantal van. De verhaaltjes worden behalve als vermaak ook gebruikt om iemand niet rechtstreeks, maar wel haarfijn (zo scherp als Nasreddin Hodja het deed) te zeggen waar het op staat.
Als hodja (islamitisch geestelijke) was Nasreddin een door velen gewaardeerd raadsman, óók en vooral in allerlei niet-religieuze aangelegenheden. Nasreddin Hodja was als praktisch filosoof vermaard om zijn subtiele grappen, die tot op de dag van vandaag bekend gebleven zijn. Van generatie op generatie zijn de anekdotes onder de mensen blijven leven en telkens opnieuw doorverteld. Het volk herkende de door Nasreddin Hodja geschetste situatie in zijn eigen dagelijkse werkelijkheid. Grootouders vertelden de verhalen telkens opnieuw door aan hun kleinkinderen, zodanig dat het leek, alsof zij de gebeurtenissen persoonlijk meegemaakt hadden.
Nasreddin Hodja wordt vaak achterstevoren op een ezel afgebeeld. Zo is hij ook in Turkije als koperen beeldje te koop.
Het verhaal wil dat Nasreddin Hodja op een dag zo, achterstevoren, op zijn ezel reed. De mensen die hem tegenkwamen wezen hem daarop. Nasreddin Hodja antwoordde dat niet hij achterstevoren zat, maar de ezel achterstevoren liep. Toen even later de ezel struikelde in een geul in de weg, en Nasreddin Hodja viel, lachten de mensen hem uit: "Dat krijg je ervan als je achterstevoren zit."
Nasreddin Hodja riep boos naar de mensen: "Dat komt niet door mij, maar door die stomme ezel. Die moest toch zo nodig de verkeerde kant op!"
Nasreddin Hodscha - Duitsland
Nasr Eddin Hodja - Frankrijk
Nastradhin Chotzas - Griekenland
Mulla Nasruddin - Iran
Nasreddin Hogia - Italië
Nasreddin Hoja - Kazachstan
Nasreddin Afandi - Kirgizië
Stradin Hoca - Macedonië
Maulana Nasruddin - Maleisië
Dhja - Marokko
Molla Nesiruddin - Pakistan
Hodza Nasredin - Polen
Nastratin Hogea - Roemenië
Hodja Nasreddine - Rusland
Nasreddin Hodja - Spanje
Nasreddin Hoca - Turkije
Nasreddin Ependi - Turkmenistan
Khodja Nasreddin - Oezbekistan
Nasruddin Hodza - Joegoslavië
Nasreddin Hodja - Zweden
Nasr Eddin Hodja - Frankrijk
Nastradhin Chotzas - Griekenland
Mulla Nasruddin - Iran
Nasreddin Hogia - Italië
Nasreddin Hoja - Kazachstan
Nasreddin Afandi - Kirgizië
Stradin Hoca - Macedonië
Maulana Nasruddin - Maleisië
Dhja - Marokko
Molla Nesiruddin - Pakistan
Hodza Nasredin - Polen
Nastratin Hogea - Roemenië
Hodja Nasreddine - Rusland
Nasreddin Hodja - Spanje
Nasreddin Hoca - Turkije
Nasreddin Ependi - Turkmenistan
Khodja Nasreddin - Oezbekistan
Nasruddin Hodza - Joegoslavië
Nasreddin Hodja - Zweden
Trefwoorden
bedevaart, nasreddin hodja, hodja, testament, turkije, grappig verhaal, mekka, raadsel, deugniet, kameel, wedstrijd, hodja-verhaal, race, raadselsprookje, schelmenverhaal
Basisinformatie
- Herkomst: Turkije
- Verhaalsoort: hodja-verhaal, schelmenverhaal, grappig verhaal, raadselsprookje
- Religie: islam
- Leeftijd: vanaf 9 jaar
- Verteltijd: ca. 2 minuten
Thema
Feest / viering
Meer verhalen van Nasreddin Hodja
Populair
Verder lezen